Në fushën e metalurgjisë, historia e prodhimit të kabinës karabit të silikonit e përdorur për shkrirjen e metaleve me ngjyra mund të gjurmohet në vitet 1930. Procesi i tij kompleks përfshin shtypjen e lëndës së parë, grumbullimin, tjerrjen me dorë ose formimin e rrotullës, tharjen, pjekjen, vajosjen dhe izolimin ndaj lagështirës. Përbërësit e përdorur përfshijnë grafit, argjilë, klinker pirofiliti ose klinker boksiti me alumin të lartë, pluhur monosilica ose pluhur ferrosilicon dhe ujë, të përzier në një proporcion të caktuar. Me kalimin e kohës, karabit silikoni është inkorporuar për të rritur përçueshmërinë termike dhe për të përmirësuar cilësinë. Megjithatë, kjo metodë tradicionale ka konsum të lartë energjie, cikël të gjatë prodhimi dhe humbje dhe deformime të mëdha në fazën e produktit gjysëm të gatshëm.
Në të kundërt, procesi më i avancuar i sotëm i formimit të kavanozit është presimi izostatik. Kjo teknologji përdor enë grafit-karabit silikoni, me rrëshirë fenolike, katranin ose asfaltin si agjent lidhës dhe grafit dhe karabit silikoni si lëndë të para kryesore. Thurja që rezulton ka porozitet të ulët, densitet të lartë, strukturë uniforme dhe rezistencë të fortë ndaj korrozionit. Pavarësisht këtyre avantazheve, procesi i djegies lëshon tym dhe pluhur të dëmshëm, duke shkaktuar ndotje mjedisore.
Evolucioni i prodhimit të kavanozit të karabit të silikonit pasqyron ndjekjen e vazhdueshme të industrisë për efikasitet, cilësi dhe përgjegjësi mjedisore. Ndërsa teknologjia përparon, fokusi është në zhvillimin e metodave për të minimizuar konsumin e energjisë, për të shkurtuar ciklet e prodhimit dhe për të zbutur ndikimin mjedisor. Prodhuesit e crucibles po eksplorojnë materiale dhe procese inovative për të arritur këto qëllime, duke synuar të vendosin një ekuilibër midis traditës dhe modernitetit. Ndërsa kërkesa për shkrirjen e metaleve me ngjyra vazhdon të rritet, zhvillimet në prodhimin e crucibles do të luajnë një rol jetik në formësimin e së ardhmes së metalurgjisë.
Koha e postimit: Prill-08-2024